- prouoco
- Prouoco, prouocas, pen. cor. prouocare. Plaut. Hucher et appeler de loing.\Prouocare. Terent. Deffier aucun.\Prouocare. Plin. iunior. Provoquer, Irriter. Agacer.\Elegia Graecos prouocamus. Quintil. Nous vaincons.\Prouocare. Appeler par devant le juge superieur.\De Caesare transactum est: neque iam prouocari in integrum potest. Brutus Ciceroni. C'est faict de luy, On ne scauroit remettre la chose en son entier.
Dictionarium latinogallicum. 1552.